U bent hier: Home / Verrekijker / LO.com / Vrije tijd / Sint-Annekesfeesten

Contactgegevens

Op deze pagina

De Sint-Annekesfeesten

1998 - Editie 26 - Da Ziede Van Hier

Reuzen, die in een reuzenstoet over de hele Linkeroever trokken, zien het van een beetje hoger...

1999 - Editie 27 - Sint-ANna Van Dyck

De Sint-Annekesfeesten sloten het Van Dyckjaar af. Sint-Anna na Van Dyck dus.

2000 - Editie 28 - Kies Kleurig

Gemeenteraads-verkiezingen tijdens de feesten. Ons thema werd hieraan aangepast.

2001 - Editie 29 - Van A tot Z

De Sint-Annekesfeesten bieden alle letters van het alfabet aan, de stad Antwerpen deed het dat jaar enkel met ABC.

2002 - Editie 30 - Vier 5 x 6

De Sint-Annekesfeesten blazen 30 kaarsjes uit, op 4, 5 en 6 oktober. Lees de spitsvondige titel als 'Vier 5 * 6' (= dagen van de feesten) en je bekomt 30 (dé verjaardag).

2003 - Editie 31 - Safari

De Sint-Annekesfeesten worden nogal eens 'de SAF' genoemd. Het werd een beestenboel tijdens 'SAFari'.

2004 - Editie 32 - Tovertwater

Toveren doen jaarlijks de 170 medewerkers daar 'over het water'. Deze combinatie was onze slogan.

2005 - Editie 33 - Welkom

Jong en oud, arm of rijk, mooi of lelijk, enz... zijn steeds welkom op de feesten.

2006 - Editie 34 - Het leven zoals het is: SAF

Op TV gooien ze je ermee om de oren. Wij hadden onze eigen versie in de serie 'Het leven zoals het is'.

2007 - Editie 35 - Ieder dierke zijn plezierke

Voor elk wat wils. Voor iedereen moet er iets te doen zijn. En ja, kijk er ons programma maar eens op na!

2008 - Editie 36 - 2 duizend en één 8

Dit jaar wordt het "2 duizend en één 8", wat zowel verwijst naar het jaar waarin we ons bevinden als naar de sfeer van sprookjes. Zo zijn de feesten immers: het is leven, werken en feesten in deze eeuw, maar ook dromen is toegestaan. Realiteit en verbeelding gaan hand in hand, een heel weekend lang.

2009 - Editie 37 - Triangel

Tri-An verwijst naar de drie wijken van Sint-Anneke en de drie vroegere parochies en huidige naam.

Na "tri-an" komt nog "gel". Het begin van geluid of geluk of ... Tenslotte zijn angels ook engelen... je kan dus alle kanten uit … 

  • Vrijdag 2 oktober 2009 - Bridge en Saflet
  • Zaterdag 3 oktober 2009 - Rommelmarkt - A.K.A.L.O. - Ludieke quiz
  • Zondag 4 oktober 2009 - Buffet en Kinderanimatie

2010 - Editie 38 - Er komt iets geweldigs naar boven

en zelfs een heel weekend lang.

Het begon allemaal niet te luidruchtig en eigenlijk al op de woensdag vóór de feesten. Dan werd er gekaart door OKRA. En ook op vrijdagmiddag werd met de kaarten gespeeld, door de bridgeclub. Ze deden het weer in hun bekende gespannen stilte, maar bij het wisselen en tijdens de pauze hadden ze plots meer praat. 

's Avonds werd het aantal decibels fors de hoogte ingejaagd door Saflet. Op een indrukwekkend podium, voorzien van de nodige belichting en geluidseffecten, gaven de aangekondigde groepen het beste van zichzelf. De jeugd genoot, de jeugd leefde zich uit, de jeugd zette zich in.

Achtereenvolgens genoten we van:

  • Unpayable, een 5-koppige band uit het Waasland
  • Birdy Richman, een 3-koppige formatie die in 2009 ontstaan is
  • Generation FireFox, een vierkoppige formatie die rock ’n roll hoog in het vaandel draagt
  • M4P of Music for pleasure, nam ons mee op een muzikale reis kriskras doorheen de pop- en rockjaren '60, '70 en '80 en
  • Koiv die ons verwende met allerlei verschillende bekende covers tussen de optredens door.

Die inzet was trouwens het hele weekend heel opvallend én deugddoend.

Op zaterdag ging na lange en nauwkeurige voorbereiding de tentoonstelling van A.K.A.L.O.open. De speech bij de vernissage werd fel gesmaakt. Intussen bruiste de zaal van SAC van de biedingen en tegenbiedingen tijdens de rommelmarkt. Heel wat potentiële standhouders moesten worden geweigerd wegens plaatsgebrek. 

's Avonds was de sfeer weer levendig, ontspannen en gezellig tijdens de quiz. Er werden zelfs vragen met de GSM beantwoord, er werd in kranten gelezen en er werd confituur betast, besnuffeld en geproefd. Jury en quizmaster werden af en toe op een fout betrapt, maar iedereen kon zich amuseren. En de Grote Ploeg heeft gewonnen!

En dan was er de zondag met het restaurant Oklahoma. Het was nieuw, het was een beetje spannend, maar het was héél lekker.  De voorgerechtjes waren culinaire hoogstandjes, de hoofdschotel was fijn en smaakte echt naar barbecue. En misschien waren we in het begin wat karig met kroketjes, en af en toe was de rij wachtenden wat lang, maar kom. We hadden tijd en we konden genieten. 

Nadien was ook het dessertenbuffet rijkelijker gevuld dan de vorige jaren. Met dank aan alle keukenprins(ess)en. Er werden loten verkocht en de winnares van de diamant kon haar vreugde nauwelijks de baas. 

De kinderen hadden plezier aan de kramen en hun ouders en grootouders zaten van het mooie weer te genieten. De tearoom draaide binnen én buiten. Er waren ook twee dagen pannenkoeken en drie dagen frieten. En toch gingen in de vooravond ook de croque-monsieurs nog vlot van de hand. 

Intussen was het orgelconcert in de kerk afgelopen en werden kunstenaars en publiek vergast op een kleine receptie. De reacties van de "toevallige" bezoekers van de Sint-Annekesfeesten waren unaniem lovend.

Er kwam dus iets geweldigs naar boven. De plannenmakers en organisatoren zaten 's avonds vermoeid maar tevreden na te genieten. En zelfs al nieuwe plannen te maken. Bij de voorbereiding was men af en toe een beetje de moed kwijt, maar zoveel inzet, zoveel geweldigs dat naar boven kwam, maakt veel goed. En doet weeral dromen. 

Van volgend jaar misschien …

2011 - Editie 39 - Dichterbij

Om de affiche van dit jaar te lezen moet je inderdaad dichterbij komen. Probeer maar eens! 

Vanaf nu komen de negenendertigste (!) Sint- Annekesfeesten elke dag een beetje dichterbij. Maar om er volop van te genieten moet je ook wat dichter bij komen. Vanop afstand heb je er niets aan. 

Enkele mensen hebben het woord nog anders gesplitst: dicht erbij. Dat wil zeggen: breng er poëzie in, wees kunstzinnig en creatief. De jeugd doet dat op vrijdagavond, de kunstenaars in allerlei beeldende uitingen in 't Spieken, het concert op zondagnamiddag in de kerk. 

En dan zijn er nog de culinaire kunstenaars, de kinderen die voor de zaalversiering zorgen en zoveel mensen die op hun manier creatief bezig zijn.  Vul het allemaal maar in zoals je wil, maar zorg ervoor dat je er dicht genoeg bij bent dat weekend. Hoe dichterbij, hoe meer er te genieten valt. 

Op alle gebied en voor iedereen …

2012 - Editie 40 - 3 dagen feesten, 40 jaar vieren

Ze zijn voorbij, de veertigste Sint-Annekesfeesten.

We hebben er lang naar uitgekeken, we hebben er heel wat energie ingestoken, we hebben weer eens een massa medewerkers zich zien inzetten en dan is het weekend gewoon voorbijgevlogen…

Vrijdag

Het begon misschien een beetje aarzelend. De kaarting van OKRA is al een tijdje geen echte publiekstrekker meer en ook de bridgenamiddag was ooit al drukker bezet. En zelfs voor Saflet op vrijdagavond kwam de grote massa niet opdagen. Maar wie er wel was, is tevreden naar huis gegaan. En als de afwezigen ongelijk hadden, hebben de aanwezigen er ongetwijfeld veel deugd aan beleefd.

Zaterdag

Op zaterdagvoormiddag zat alleen het weer tegen. Want terwijl het buiten in de lucht rommelde, was binnen de rommelmarkt van begin tot einde druk bevolkt en bezocht. Er werden koopjes gedaan, er werd onderhandeld over de prijs, er werden de hele namiddag pannenkoeken gegeten en de soep was in een mum van tijd uitverkocht.

In de namiddag opende in 't Spieken de tentoonstelling van A.K.A.L.O. met een gesmaakte vernissage. De spreker was misschien een verrassing, maar het publiek luisterde geboeid. En de tentoonstelling kon andermaal op waarderende en bewonderende blikken rekenen.

De ludieke quiz 's avonds deed zijn naam eer aan. Het was plezant en gezellig, de sfeer was uitstekend en de ploeg die als allerlaatste had ingeschreven (De 59-ers) heeft zowaar gewonnen, mede dank zij het maximale resultaat op een gokvraag en de verbazende Dag Allemaal-kennis van onze herder. Maar alle ploegen gingen met een prijs naar huis.

Zondag

Op zondag was er unaniem lof voor het restaurant Bella Italia. Het eten was bijzonder fijn en lekker en de bediening aan tafel liep gewoon op wieltjes. Iedereen die we hoorden was erg tevreden en het is nu al ondenkbaar dat we de komende jaren de mensen opnieuw zelf gaan laten aanschuiven aan het buffet. Proficiat en dankjewel aan de keukenploeg voor hun kookkunst én organisatie.

Natuurlijk ook alle waardering voor de diensters die onmiddellijk hebben meegedraaid in een systeem dat voor hen toch wel helemaal nieuw was. Ook het dessertenbuffet was weer een groot succes, met nog eens heel veel dank aan Lusia voor al die jaren. De diamanten oorbellen werden gewonnen door Zuster Regina, maar tientallen en tientallen bezoekers gingen met een prijs naar huis. In de loop van de namiddag bleef het volk maar toestromen, de zon deed flink haar best, zodat ook buiten de tafels rond de kramen heel vlug vol zaten.

De kinderen speelden en sprongen naar hartelust en de ouders lieten zich van hun meest Bourgondische kant zien: de pannenkoeken waren op, de frieten waren op, de croque monsieurs waren op…

Tot in de late uurtjes hebben we nog nagepraat en nagenoten. De opruim en opkuis op maandag deden we met de glimlach. En met een hele schare aan medewerkers. Want wie heel veel vrijwilligers bij elkaar wil zien, moet maar eens naar de Sint-Annekesfeesten komen kijken!

2013 - Editie 41 - 't Is in de SACcoche

Na een paar dagen ijverig opbouwwerk en na de start door OKRA op woensdag konden de feesten eindelijk van start gaan.

Vrijdag

Vrijdagnamiddag kwamen de leden van de bridgeclub naar de zaal afgesact en ze speelden zoals we dat van hen gewoon zijn: stil en geconcentreerd. Ze hadden wel oog voor de prijzentafel en tijdens de pauze lieten ze zich de taarten ook smaken. Ze kregen nog een broodje om te eindigen, en dan werd alles klaar gezet voor het grote evenement van 's avonds: Chiro zingt.

Zaterdag

Na een voor sommigen wel heel korte nacht was de zaal klaar voor de volgende activiteit: de rommelmarkt. Al heel vroeg (eigenlijk veel té vroeg) stonden de kopers al te trappelen om de tafels te bezoeken en koopjes te doen. Het was de hele dag gezellig druk en menigeen ging met een sacje aanwinsten naar huis.

In de namiddag werd ook de tentoonstelling van A.K.A.L.O. plechtig geopend door gastspreker An De Bie. Er werden ook al meer dan 100 prachtige foto's verkocht van de tentoonstelling "van water en mensen". De soep was lekker, de pannenkoeken vielen in de smaak en de namiddag vloog voorbij. Want … de zaal van SAC moest weeral worden omgebouwd.

's Avonds moest er immers worden gekwist. Er waren wat minder ploegen opgedaagd dan de vorige jaren, maar de sfeer was zoals altijd. Het was plezierig, het was gezellig, er werd gelachen, maar ook de hersens werden aan het werk gezet. De ploeg met de originele naam NSA won uiteindelijk, maar alle ploegen gingen met een wasmand prijzen naar huis. Het nieuwe systeem van achteraf betalen viel in de smaak, niet in het minst bij de opdienploeg en de hostessen (en steward).

Zondag

De nacht was weer kort, maar de kuisploeg was tijdig klaar voor het grote eetfestijn van zondag. En of het lekker was! Iedereen, maar dan ook iedereen was vol lof, zowel over de kwaliteit van het eten als over de vlotheid en vriendelijkheid van de bediening. Het menu moest absoluut niet onderdoen voor de meer "professionele" restaurants, het enige verschil zit hem in de prijs (die bij "Comme chez SAF" veel goedkoper is).

Alhoewel iedereen meer dan voldaan was, konden de meesten toch niet weerstaan aan het uitbundige dessertenbuffet. In de namiddag konden de kinderen zich buiten uitleven aan de kramen en het springkasteel en intussen nog genieten van heerlijke pannenkoeken of een lekker sacje frieten. Voor de ouders en grootouders waren zeer interessante prijzen te winnen: waardebons van onze handelaars, een gigantische fruitmand en zelfs een echte diamant (die nu misschien een klein beetje naar pannenkoeken ruikt). En alsof het allemaal nog niet genoeg was, werden 's avonds nog meer dan vijftig croque-monsieurs soldaat gemaakt.

Opruimen en kuisen was voor de maandag, maar het grove werk werd zondagavond al gedaan. Voor de medewerkers was er nog een klein afsaccertje, maar heel wat bobijntjes waren dicht bij hun einde gekomen. En vrij vroeg ging iedereen braaf naar huis, moe maar tevreden zoals dat heet…

2014 - Edite 42 - Wij maken de brug

Wij maakten de brug

Terwijl zoveel Antwerpenaars hoopten over de echte pontonbrug te kunnen wandelen, en heel wat onder hen die hoop ook vervuld zagen worden, bouwden wij een figuurlijke brug tijdens onze Sint-Annekesfeesten. Of toch niet alleen figuurlijk, want er werd ook een echte brug gesjord: tussen de kerk en de zaal van de feesten en ook tussen de scouts en de Pleplo.

Woendag

De woensdag vóór de feesten werd er al stevig gekaart door onze OKRA.

Vrijdag

Op vrijdagnamiddag werden de speelkaarten opnieuw bovengehaald, dit keer door de leden van de Bridge-club. Het ging er stil, maar hevig aan toe, er waren immers mooie prijzen te winnen. Tussendoor werd wel tijd gemaakt om een stukje taart te eten en in afwachting van de uitslag genoten de kaarters volop van belegde broodjes.

Het praatcafé 's avonds lokte wel niet de grote massa, maar de sfeer was gezellig, we kregen verhalen van de tocht over de brug te horen en de frietjes vielen natuurlijk in de smaak.

Zaterdag

Zaterdag opende met de intussen alom gekende rommelmarkt. Er werden weer zaakjes gedaan tot grote tevredenheid van de standhouders en de kopers. Rond de middag was de geur van verse soep waarneembaar en wat later ook die van pannenkoeken en frieten. Natuurlijk konden weinigen aan die uitnodigende geur weerstaan.

Intussen maakten de mensen van A.K.A.L.O. zich op voor de vernissage. Zoals bij vele gelegenheden wist Marc met zijn speech (lees hier) de toehoorders echt te boeien. Hij sprak vanuit zijn eigen visie en aanvoelen, hij filosofeerde en gaf het publiek ook wat stof tot nadenken. De tentoonstelling werd in de loop van het weekend ook druk bezocht.

Stipt op tijd werden de kramen van de rommelmarkt afgebroken en alles in gereedheid gebracht voor de ludieke quiz. De zaal zat afgeladen vol, er waren zowaar negentien ploegen opgedaagd. Ze moesten vijftig woorden vinden, tien soorten brood proeven en tussendoor ook nog een pak vragen oplossen. Sommigen vonden het nogal moeilijk, anderen vonden het best te doen en de meesten vonden het toch gezellig.

Het was middernacht voor we het beseften. Uiteindelijk wonnen de Aquino's (die nochtans een proef geannuleerd zagen), net voor de 59ste (zie uitslag). Ook de ploeg van Linkeroever Leeft en de Peekes en Artjes vielen in de prijzen. Tussendoor was er nog tijd voor een tombola, met als blikvanger een gigantische fruitmand. Alle parochianen mogen twee keer raden wie die gewonnen heeft!

Zondag

En zondagmiddag zat de zaal weeral afgeladen vol. Dit keer door mensen met grote honger. En die honger werd op een vakkundige en culinair hoogstaande wijze gestild. Een onwaarschijnlijk mooi en lekker bordje van de chef, een heerlijke roomsoep, een uitzonderlijk sorbetje en een royale en rijkelijk gepresenteerde parelhoenfilet. De kok met zijn ploeg en de vriendelijke mensen die hebben opgediend verdienen alle lof en waardering.

Vele mensen bleven nog lang nababbelen en genoten van het dessertenbuffet en de pannenkoeken. Buiten zorgden de mensen van de Pleplo voor originele kinderspelen, die nog net vóór de eerste regenbuien konden doorgaan. En binnen werd een echte diamant gewonnen door een echte parochiaan en vonden velen fel gesmaakte waardebons van onze handelaars in de omslagen die ze kochten.

Degenen die nog honger hadden (of wat later gekomen waren) lieten zich de croque monsieurs en/of de frieten smaken. Het hele weekend lang was de ploeg van de tearoom present met het inschenken en ronddragen van een waaier aan koude en warme drankjes. En altijd met de glimlach!

Er is waarschijnlijk niemand met honger of dorst naar huis gegaan. En dat allemaal dank zij ongeveer tweehonderd vrijwilligers, mensen die belangloos op een of andere manier zijn komen meewerken. "Niets is nog gratis" horen we tegenwoordig nogal eens verkondigen. Gelukkig is dat nog niet tot in onze parochie doorgedrongen …

In het uitbolcafé zaten dan ook - zoals meestal - nog een aantal vermoeide, maar best tevreden mensen een poosje na te kaarten. Na zo een deugddoend weekend mocht dat wel. En het kuisen en opruimen de maandag nadien namen we er met de glimlach bij …

2015 - Editie 43 - Comment SAFa?

We hebben de vraag herhaaldelijk gesteld het eerste weekend van oktober. Hoe gaat het ermee? Want het was weer een weekend van ontmoetingen tussen mensen, bij diverse gelegenheden, tijdens de meest uiteenlopende activiteiten.

Het begon al vooraleer de maand oktober begon, op woensdag 30 september, toen OKRA kaartte als vanouds, maar nu wel voor prijzen.

Vrijdag - Foto's van de vrijdag

En het ging verder met kaarten, op vrijdag 2 oktober met het groots bridgetornooi, ook al voor prijzen. Helaas kon de uitslag niet worden opgemaakt, door een technische panne. Maar de namiddag was voorbijgevlogen, er bleef enkel wat tijd over om een stuk taart te eten. En bij het vergeefs wachten op de uitslag, hebben de broodjes toch wel gesmaakt …

Op vrijdagavond was de kerk een heel stuk beter gevuld dan bij een zondagsviering en er werd ook veel uitbundiger gezongen. De Chiro had de kerk immers ingepalmd voor hun tweede editie van Chiro zingt. En dan hebben we het niet alleen over zangers. De muzikale leiding was in handen van Honore Van Gansberghe, de instrumenten werden in toom gehouden door Johan Morris, Jos Debraekeleer en Wilfried Moonen. Het groeide uit tot een totaalspektakel, niet alleen met de chiro van nu, maar ook met die van lang geleden, van nog langer geleden en van héél lang geleden Dat er nog druk werd nagekaart, bij pot en pint, bij broodjes en frieten zal niemand verwonderen…

Zaterdag Foto's van de zaterdag

De zaterdag startte met een druk bijgewoonde rommelmarkt. De ganse dag werden spullen verhandeld en werden zaken gedaan door kopers en verkopers. En iedereen ging tevreden naar huis. Want er waren ook broodjes en verse soep en vers gebakken pannenkoeken en een heel assortiment aan dranken. Wie zijn gading niet vond kon zelfs afzakken (eigenlijk opstijgen) naar het trappistencafé in 't Spieken, waar het hele weekend door een heel assortiment van dat edele gerstenat werd geserveerd (met deskundige uitleg over de merken binnen handbereik). En de frituur was opnieuw open en wie er voorbijkwam, kon er moeilijk aan weerstaan.

In de namiddag was er de vernissage (met een lokale gastspreker) van de tentoonstelling van A.K.A..O., met weer heel wat gevarieerde creaties van lokale kunstenaars. Sommigen kennen we al langer, maar er waren er ook weer nieuwe bij. De werken bleven geëxposeerd, ook op zondag, en werden druk bezocht en bewonderd. Tussen haakjes, ook de kunstwerkjes van de leerlingen uit onze lagere scholen, die de zaal versierden, werden ook door heel wat bezoekers erg geapprecieerd!

En 's avonds zat de sfeer er goed in tijdens de jaarlijkse ludieke quiz. Achttien ploegen streden om de prijzen, of voerden een onderlinge strijd tegen één van de andere tafels. Uiteindelijk wonnen de Asielzoekers het pleit, met een kleine voorsprong op Linkeroever leeft en de Pekes en Artjes. En ook de tombola maakte een aantal mensen gelukkig … (bekijk hier de uitslag van de ludieke quiz)

Zondag - foto's van de zondag

De zondag was traditioneel de meest culinaire dag. Het restaurant Comme chez SAF vergastte ons op een menu dat heel lekker oogde en die belofte ook waar maakte wat de smaak betreft. Het wàs inderdaad uitmuntend en de bediening wordt elk jaar maar professioneler.

De eters bezochten ook het dessertenbuffet, niet van de grote honger, maar omdat het er zo veelbelovend uitzag. Intussen werd de zaal ook gevuld met nieuwe mensen, werden er diamanten oorbellen verloot en kon iedereen mooie en interessante prijzen winnen dank zij de handelaars, onze eigen gulle en sympathieke middenstand.

Intussen waren de kramen buiten al lang geopend en konden de kinderen zich uitleven en leuke prijzen winnen. Ouders, grootouders en alle bezoekers genoten intussen van het uitzonderlijk mooie weer, dat we besteld hadden. Er waren opnieuw pannenkoeken én frieten en in de late namiddag zelfs croque monsieurs. En de diensters en opdieners bleven maar aanlopen met drankjes. En de werkers aan de toog bleven maar tappen en uitschenken. Het trappistencafé kon niet jammer genoeg zo erg profiteren van het mooie weer, maar 's avonds was het er wat drukker en héél gezellig en vooral lekker.

Wij danken de tientallen medewerkers en de honderden bezoekers heel hartelijk en we kunnen al gaan dromen over volgend jaar …

2016 - Editie 44 - LinkSAF

Ze zijn weeral achter de rug, de jaarlijkse Sint-Annekesfeesten.

En voor één keer willen wij eens niet terugblikken met getallen en cijfertjes. Hoeveel volk er was, hoeveel zij hebben gegeten en gedronken, hoeveel euro's het allemaal heeft opgebracht, daar gaat het nu niet om. Wat we ons wel afvragen: waren de mensen tevreden, zijn ze met een goed gevoel naar huis gegaan? En dan is het antwoord: volmondig ja!

Op woensdag waren er al de gezellige kaarters van OKRA.

Op vrijdagnamiddag toonde de bridgeclub weer opperste inzet en concentratie. En 's avonds genoten de aanwezigen van de mooie muziek met zinvolle en actuele teksten van Dammateurs, en van de frisse en virtuose klanken van Wonderpoes.

De rommelmarkt op zaterdag lokte veel geïnteresseerde kopers (die bereid waren om te onderhandelen en af te pingelen) en pientere en alerte standhouders. De tentoonstelling van AKALO werd geopend en een bekende parochiaan sprak de aanwezigen toe bij de vernissage (tekst). De ludieke quiz verliep in een gezellige, maar toch competitieve sfeer en werd gewonnen door de ploeg van de Republikeinse Democraten (uitslag).

Het menu van Comme chez SAF op zondag was, naar verwachting, super lekker: mooi ogende bordjes, fijne dosering en vriendelijke bediening door vele vrijwilligers. De kinderen amuseerden zich aan de kramen, zelfs in de regen, en gingen met leuke prijzen naar huis. En het aller-allerbelangrijkste: mensen konden elkaar ontmoeten in een toffe sfeer, hadden tijd voor een praatje of een luisterend oor, bij pot en pint, bij koffie en taart, bij pannenkoeken en croque- monsieurs, bij frieten en broodjes, bij soep en boterhammen, bij … andere mensen die ook genoten.

En dat allemaal dank zij een paar honderd medewerkers in de keuken, aan de toog, in de zaal, aan de kunstwerken, in het pannenkoekenhuisje, aan de kramen, aan het springkasteel, kortom overal!

Dàt zijn Sint-Annekesfeesten en daarvoor draaien zoveel mensen met veel plezier … linksaf!

2017 - Editie 45 - SAF is in the air

SAF WAS IN THE AIR

Ze hingen al lang in de lucht, de Sint-Annekesfeesten en eind september was het eindelijk zover. De OKRA gaf de aftrap op woensdag 27 september met kaarters en wandelaars. En twee dagen later was de bridgeclub van de partij met hún kaarters.

Vrijdag 29 september werden dan de nieuwe en vernieuwde lokalen officieel geopend. Niet alleen het SAC zelf, met de nieuwe namen, die we stilaan moeten gaan leren kennen. Al zijn het niet echt nieuwe namen, ze verwijzen allemaal naar herbergen van (heel) lang geleden. Maar naast het SAC werd ook de Wereldwinkel in een nieuw kleedje gestoken en kon eindelijk ook het Huis van het Kind de deuren openen voor hun waaier aan activiteiten. Het werd een echt deugddoende avond voor de hele parochie en vooral voor die mensen die er zo lang, zo hard en zo gedreven aan hadden gewerkt.

En vanaf dan draaide het "nieuwe" SAC meteen op volle toeren. Op zaterdag 30 september lokte de rommelmarkt weer heel veel volk en werd er duchtig rondgekeken en gekocht. Er was ook een royaal aanbod aan dranken, tot zelfs een rijke keuze aan trappisten. Er was verse soep, er waren lekkere zelf gemaakte pannenkoeken, er waren frieten en er was vooral een heel goede sfeer. Die was er traditioneel ook tijdens de ludieke quiz 's avonds met vijftien ploegen. Er waren er ook een paar nieuwe bij en na een spannende strijd wonnen de Koppige Koreaanse Katalanen (uitslag). Maar iedereen ging tevreden naar huis.

Op zondag 1 oktober was er eigenlijk té veel volk om te eten. Maar gelukkig waren de vele vriendelijke diensters bereid zich tussen de tafels door te wringen. Dat was nodig, want er was niet alleen té veel volk, het eten was ook veel té lekker. En doordat er zoveel volk was, gingen de tombola's ook veel té vlot. Zowel de omslagen voor de diamant en de aquarel, als die van de handelaars waren veel té snel uitverkocht. Intussen was het Huis van het Kind officieel van start gegaan en werden de kramen van de Pleplo echt overrompeld. Alles was immers gratis en het weer was beter dan verwacht. Alleen het uitdelen (?) van de prijzen verliep redelijk chaotisch en moet bij een volgende gelegenheid zeker herdacht worden. En binnen bleef de tearoom maar draaien, een kleine tweehonderd medewerkers bleven zich inzetten en het volk bleef lang zitten. De pannenkoeken waren op, de frietjes waren op, de croque monsieurs waren op en het kleine groepje medewerkers dat nog was gebleven om af te sluiten, waren … op. Ze konden even bekomen van het geleverde werk om zich dan mee op te maken voor het wereldconcert met de solidariteitskoren. Als U dit leest, is dat ook al allemaal achter de rug.

Weeral iets om fier op terug te blikken!

2018 - Editie 46 - SAF op 3 wijzen

Het eerste weekend van oktober is voorbij gevlógen. De Sint-Annekesfeesten zijn weeral achter de rug. De mensen zijn er massaal op afgekomen en ze hebben genoten op drie wijzen.

Eerste wijze

Om te beginnen (eerste wijze) voelden ze zich hier helemaal thuis met hun eigen gezin en familie aan tafel, bij hun buren en kennissen, bij de mensen uit hun club of vereniging. Ze konden samen bridgen, biljarten, kaarten of gamen, ze deden mee aan de quiz, ze dongen samen naar de prachtige prijzen in de tombola.

Tweede wijze

Maar ook (tweede wijze) namen ze de gelegenheid te baat om andere mensen beter te leren kennen. Ze vonden niet alleen interessante en leuke koopjes op de rommelmarkt, ze maakten ook een praatje met andere kooplustigen. Ze zaten met elkaar aan tafel en merkten hoe attent en vriendelijk ze bediend werden. Ze bewonderden de kunstwerken in A.K.AL.O. en zagen dat ze lang niet alleen waren en konden hun appreciatie delen en uitwisselen.

Derde wijze

Maar vooral (derde wijze) konden ze hun blik verruimen en niet alleen met die kunstwerkjes. Ze zagen hoe ook de kinderen van drie lagere scholen zich hadden uitgeleefd met mooie en creatieve versieringen en allemaal in het thema. Ze merkten hoe het Huis van het Kind en de Pleplo zich zij aan zij hebben ingezet en de kinderen een paar deugddoende uren hebben bezorgd. Ze ontdekten producten en ideeën in de wereldwinkel en leerden dank zij de tweede tombola allicht een paar handelszaken kennen die ze nog niet hadden bezocht.

Op drie wijzen

Op drie wijzen konden mensen zich uitleven aan kunst en cultuur, aan spel en vermaak, aan (heel veel) eten en drinken. Er was het culinaire hoogtepunt op zondagmiddag met het Resto-trio-rant, goed voor een beoordeling met vele sterren. Zowel de kwaliteit van het eten als de vlotte en vriendelijke bediening verdienen alle lof. Maar daarnaast waren er de huisbereide soep, de ambachtelijke pannenkoeken, de heerlijke frietjes, de verse croque-monsieurs en een waaier aan dranken, met zelfs een uitgebreide trappistenkroeg.

Dank-je-wel

Op drie wijzen willen wij mensen bedanken: zij die gewoon kwamen om mee te doen en te genieten, zij die een paar uurtjes van hun tijd en inzet hebben gegeven om mee te helpen en vooral zij die een paar dagen, weken, maanden bezig zijn geweest om alles te plannen, voor te bereiden en te organiseren. Afspraak in 2019 voor de zevenenveertigste editie!

2019 - Editie 47 - SimSAFabim

SimSAFabim

We hebben er lang naar uitgekeken, we hebben er lang aan voorbereid en ze waren toch weer zó snel voorbij: de Sint-Annekesfeesten. Maar ze waren fijn, ze waren geslaagd, ze waren hartverwarmend, ze brachten mensen samen… nog altijd de voornaamste bedoeling!

Het thema deed aanvankelijk misschien wat vreemd aan, maar we waren er snel aan gewend. En het paste wonderwel (let op de woordspeling): er werd inderdaad getoverd.

Woensdag

De aftrap werd gegeven door OKRA met hun opendeurdag op woensdag 2 oktober. Ze waren niet echt aan zee, ze waren gewoon hier in SAC, maar ze brachten golven in beweging, ze deden de zon schijnen en heel wat mensen spoelden aan.

Op donderdagavond werd alles opgebouwd en de (weer eens) heel mooie werkjes van de leerlingen van onze drie scholen kregen allemaal een geschikt plaatsje.

Vrijdag

De bridgeclub had geen toverformules nodig om de zaal goed te vullen voor hun tornooi op vrijdagnamiddag. Ze kaartten stil en geconcentreerd en de gelukkigen gingen met mooie prijzen naar huis. ’s Avonds werd de zaal opnieuw omgebouwd voor de rommelmarkt, maar intussen was er al heel wat volk opgedaagd voor de vernissage van A.K.A.L.O. De kunstenaars en hun aanhangers konden in alle rust genieten van de wijze en zeer gesmaakte woorden van André. Ze apprecieerden ook de live-muziek en bleven nog een hele tijd nababbelen. Mooi dat de vernissage op zichzelf stond en niet werd doorkruist door andere activiteiten.

Zaterdag

De zaterdag begon met de gekende bruisende sfeer van de rommelmarkt. Er werd rondgelopen en gekeken, er werd onderhandeld en afgeboden, er werd gekocht en verkocht. Intussen was de soep blijkbaar lekker, want ze was heel snel helemaal op. De (vers gemaakte) pannenkoeken hadden ook heel wat aantrek en ook de weg naar het frietkraam was snel gevonden.

Tijdens de ludieke quiz ’s avonds werd voor het eerst de splinternieuwe beamer van de zaal volop gebruikt. Die beamer was pas in extremis aangekomen en uitgetest. De quiz was daardoor nog wat meer geanimeerd, er werd nagedacht en ook wel gegokt en er werd vooral een paar keer heel goed gelachen. Na een spannende strijd kwamen uiteindelijk de Shuttles als winnaars uit de bus. Maar ook de anderen gingen tevreden naar huis.

Zondag

Nadat weer een ploeg in alle vroegte alles had omgebouwd stond de zaal klaar voor het culinair festijn op zondagmiddag. De kookploeg van Peter de Grote had weer eens echt getoverd: een gevarieerd amusebordje, een gastronomische cannelloni en een parelhoen met een vijfsterrengarnituur. En dan was er nog een gevarieerd nagerecht naar ieders smaak. De keuken én de mensen van de bediening hebben allemaal hun uiterste best gedaan en kunnen echt hun voet zetten naast vele “professionals”.

De kinderanimatie van het Huis van het kind en de Pleplo hadden wel te lijden van het slechte weer. Ze konden niet buiten spelen, maar ze hebben er het beste van gemaakt in de lokalen en vele kinderen speelden enthousiast en waren tevreden. Intussen draaide de tearoom op volle toeren en werden vier mensen gelukkig gemaakt met kunstwerken of een fruitmand, die ze wonnen in een spannende tombola. En vele anderen wonnen waardebons van onze middenstanders en die mensen waren echt allemaal tevreden. De mensen die het culinair festijn hadden gemist konden dat goedmaken met een croque monsieur en velen hebben dat ook effectief gedaan. Want intussen was het pannenkoekenkraam ook weeral uitverkocht en ook de frituur was gestopt.

Heel tevreden

Hoeveel volk er is opgedaagd tijdens het weekend hebben we niet kunnen natellen. Wel weten we dat meer dan honderdvijftig mensen op een of andere manier hebben meegewerkt, dat een klein groepje nog veel harder heeft gewerkt en dat weer eens is bewezen dat wij nog altijd een levende en levendige parochie zijn. En daar heeft iedereen zijn steentje toe bijgedragen.

De opbrengst van de feesten zal integraal gaan naar de werking van de parochie en alles wat daarvoor nodig is en blijft. De werken aan de verwarming in de kerk zijn volop bezig, waardoor velen opnieuw de weg hebben gevonden naar de vroegere Lucaskerk. De beamer in de zaal werd ook zondag heel duidelijk gebruikt en maakt de zaal nog aantrekkelijker. Ook daar dragen de Sint-Annekesfeesten toe bij.

We hebben alle reden om tevreden terug te blikken!

2020 - Editie 48 - Bubblicious

Er werden ook andere namen voor gebruikt: SAF culinair, Sint-Annekesfeesten Light, maar wij hielden het dus bij "Bubblicious". De enige activiteit die overbleef was immers het diner en daarvoor moesten we komen eten in onze eigen "Bubbel".

Twee keer schoven een kleine honderd ingeschrevenen aan tafel aan, op zaterdagavond of op zondagmiddag. En aangezien Peter met zijn kookploeg in de keuken stond, was iedereen er gerust in dat het lekker zou zijn. En "lekker" is een understatement.

Het was weer overheerlijk. De amusebordjes kenden al een paar bubbel-creaties en het voorgerecht (zalmbeursje met preipuree) had veel weg van een hoofdschotel, zodat de sorbet heel welkom was. Na de hertenfilet met royale garnituur (ook al met bolletjes) ging de bubbelfantasie verder in het dessertbordje. We hebben niemand gehoord die het niet héél lekker vond en vooral: de sfeer was de hele tijd uitstekend.

De hele maaltijd verliep rustig, vlot en vriendelijk. Het was inderdaad een verschil met de misschien iets té gevulde zaal van de vorige edities, met de soms onvermijdelijk hectische toestanden. Dit jaar kregen alle tafels tegelijkertijd hun verschillende gangen, niemand was gehaast, niemand raakte geïrriteerd.

Dat is natuurlijk ook te danken aan de vrijwillige medewerkers. Want naast het keukenpersoneel verdienen ook de mensen van de bediening een dikke pluim. Hun werk leek wel professioneel. Daarnaast was ook de bediening van de drank veel rustiger, niet alleen door het nieuwe systeem (pas achteraf komen betalen), maar ook door de gedreven inzet van de Pleplo-leiding.

Vergeten we ook niet de tappers, de mensen achter de toog en aan de kassa, de afwasploeg en vooral: het kleine groepje mensen die alles hebben voorbereid, gepland en in goede banen geleid. De prachtige bloemen op elke tafel maakten het helemaal af.

Een dank-je-wel aan bloemen Lotus die ze ons heel gul schonken. Het was geen heel weekend feesten, maar we kijken toch tevreden terug!

2021 - Editie 49 - Groen Licht

Sint-Annekesfeesten 2021 - Groen Licht - Vrijdag 1, zaterdag 2 en zondag 3 oktober 2021Met veel trots en hoge verwachtingen werd het aangekondigd. De Sint-Annekesfeesten hadden ook groen licht gekregen en het weekend zou in alle luister kunnen plaatsvinden, met alle vertrouwde activiteiten en in (bijna) volledig normale omstandigheden.
Woensdag
Zoals gebruikelijk beet Okra de spits af op woensdagnamiddag 29 september. Het weer was toen nog goed, de sfeer opperbest en de bezoekers kwamen talrijk af om te kaarten, te spelen, de crea-werkjes te bewonderen en vooral elkaar te ontmoeten en samen te zijn.
Donderdag
Op donderdagavond 30 september werd de zaal in gereedheid gebracht, de talrijke mooie tekeningen en knutselwerkjes van onze lagere scholen werden opgehangen en de grote kunstwerken van A.K.A.L.O. kregen hun plaats in de tentoonstelling.
Vrijdag
Vrijdag 1 oktober gaven de mensen van de Bridge het definitieve startschot voor het feestweekend met hun tornooi. Ze hebben ook te lijden gehad van de corona-lockdown en alle beperkingen die ermee gepaard gingen, maar ze waren toch weer met een dertigtal kaarters.
De quizavond werd dit jaar verplaatst naar vrijdag, maar de vrees dat daarvoor minder volk zou opdagen bleek ongegrond. Liefst 18 enthousiaste ploegen boden zich aan en het werd een heel levendige en gezellige bedoening. Voor het eerst was er een quizmastersduo, een grootvader en zijn kleinzoon, of liever: een jong opkomend talent en een nog krasse ancien. Zelden was de sfeer zo uitbundig en uitgelaten.
Iemand zei achteraf: “We vonden het soms moeilijk, we hebben weinig punten gehaald, maar we hebben heel goed gelachen en genoten”. Toch waren er ook ploegen die voor de overwinning gingen en drie ervan waren echt aan elkaar gewaagd. Tussen de winnaars (de Postkoetspoetsers) en de tweede (Linkeroever leeft) en derde (Bende van Twijfel) waren maar vier punten verschil.
Eén reeks voor het einde was er zelfs nog een ex-aequo. Die ploegen kregen een mooie prijs met producten uit de Oxfam-wereldwinkel of waardebons van de Sint-Annekesfeesten.
Zaterdag
Zaterdagmorgen 2 oktober werd de zaal in alle vroegte klaargezet voor de rommelmarkt. Het werd nooit een echte overrompeling, maar er was altijd behoorlijk wat volk. Er werd verse soep gegeten en de frituur opende als vanouds. In de namiddag opende ook de tentoonstelling van A.K.A.L.O. met een vernissage. De erg gesmaakte toespraak van Diane Nuyts kan U op een andere plaats in dit blad lezen: de moeite waard! De tentoonstelling zelf werd druk bezocht, het hele weekend lang. Twaalf werken van onze plaatselijke kunstenaars werden aan de Sint-Annekesfeesten geschonken en dank zij een tombola kwamen ze terecht bij gelukkige en tevreden eters op zaterdag of zondag.
La Nouvelle Cuisine
Over dat eten schieten alle woorden van lof tekort. En dan hebben we het zowel over de kwaliteit als de presentatie, de bediening, de aankleding, kortom het totaalplaatje. In een andere tekst in dit blad gaat A. er nog uitgebreider op in. Op zaterdag serveerde La Nouvelle Cuisine hun culinair festijn aan een beperkter gezelschap, toen was het er gezellig en rustig, op zondagmiddag was het echt “volle bak”.
Zondag
Die zondag 3 oktober was gewoontegetrouw de zaal eigenlijk net bijna te klein, want ook het café zat overvol. De maaltijd duurde iets langer, maar dat betekende ook langer genieten. Intussen was ook de kinderanimatie opgestart en zij hadden wel erg te lijden van het gure weer. Toch zakten heel wat kinderen af naar de Pleplolokalen.
We mogen de activiteiten niet vergeten die zowel op zaterdag als op zondag liepen. De Oxfam-wereldwinkel bijvoorbeeld was langer open dan gewoonlijk en zag ook veel bezoekers en kopers. De tearoom draaide op volle toeren, tappers en opdieners hadden de handen vol. Gelukkig dat zij hun werkuren niet konden inbrengen. Twee namiddagen stonden dappere bakkers en suikeraars te zweten aan de bakplaten van de pannenkoeken. Het trappistencafé was door het slechte weer ook naar binnen moeten verhuizen, maar velen vonden likkebaardend hun weg en genoten ervan. En de croques op zondagavond waren door de bezoekers nog niet vergeten, zij bleven een lekkere en mooi geserveerde afsluiter. De ultieme afsluiter was voor een groep mensen van de “organisatie”, die vermoeid maar tevreden konden terugblikken en een laatste glas drinken.

Enkele mensen kwamen al in april samen om te plannen en te overleggen. De eerste bestellingen en aanvragen werden gedaan. Enkele maanden later was het tijd om de diverse activiteiten op te starten en de laatste weken kwam alles in een stroomversnelling. “Er kruipt toch veel werk in”, zegden bezoekers vaak. Veel tijd wordt er inderdaad aan besteed, maar werk is misschien niet het juiste woord. We doen inderdaad ons best om wat geld in te zamelen en de boel draaiend te houden. Maar dat is niet de enige en zelfs niet de belangrijkste bedoeling. Mensen worden bij elkaar gebracht, een parochie leeft en bruist en moedigt velen aan om verder te doen.
Niet alleen een klein groepje, maar ook en vooral de ongeveer honderdvijftig medewerkers. Ze houden allemaal van Sint-Anneke …
Fred

2022 - Editie 50 - 50 jaar SAF

Sint-Annekesfeesten 2022 - 50 jaar SAF - Vrijdag 30 september, zaterdag 1 en zondag 2 oktober 2022Na vijftig jaar lijkt het allemaal zo simpel en vanzelfsprekend, maar dat is het natuurlijk niet.

En toch… op woensdag 28 september waren ze er weer: de medewerkers aan de open-deur-dag van OKRA én de vele bezoekers. En ze genoten van alle activiteiten, van het kaarten en de andere spelletjes, van de creatieve momenten, van de afgewerkte creaties, van de gewonnen prijzen en vooral van het samenzijn!

En op vrijdag 30 september waren ze er ook weer: de mensen van de bridgeclub. Je kon het niet horen, want uitbundig genieten doen ze nooit. Maar in alle stilte en concentratie hadden ze deugd aan hun edele denksport en ook zij waren blij met hun prijzen.

En ’s avonds waren ze er ook weer: de oude getrouwe deelnemers aan de ludieke quiz én een aantal nieuwe ploegen die kwamen opdagen. De zaal zat goed vol met 17 teams, de sfeer was uitstekend en de avond duurde tot na middernacht. Toen waren de loempia’s en bitterballen al lang opgegeten. Er waren in de quiz best wat moeilijke vragen bij, maar er werd ook gelachen met de fratsen van Mr. Bean en de jeneverproef viel bij velen in de smaak.
Uiteindelijk was het team van De Eclips de verdiende winnaar, nipt gevolgd door ’t Spoor en Linkerwoofer en ook de ploeg van De Bende van Twijfel viel nog in de prijzen.

En in alle vroegte waren ze er op zaterdag 1 oktober ook weer: de deelnemers aan de rommelmarkt, die hun waren kwamen uitstallen en al vroeg bezoek kregen van verwachtingsvolle kopers. Heel wat kostbare en interessante bezittingen veranderden van eigenaar.
Er waren zelfs familieleden die elkaars kleren kochten. Intussen konden velen genieten van de befaamde grootmoeders soep, van frieten en pannenkoeken en van een waaier aan warme en koude dranken, zowel in de zaal als in het trappistencafé.
Intussen had de vernissage van AKALO de verdiende belangstelling gekregen en bezochten velen de knappe en gevarieerde tentoonstelling.

En ’s avonds waren ze er ook weer: de meer dan zestig culinaire genieters die zich hadden ingeschreven voor het feestelijk diner.
En of ze genoten hebben!
Van het speciale aperitief, van het sterrenwaardig voorgerecht dat bestond uit meerdere gangen, van de soep en de hertenfilet met garnituur, van de gigantische ijstaart. Niet alleen chef Peter verdient een dikke pluim, ook zijn hele keukenploeg, alle dames die (professioneel) het eten aan tafel serveerden, de mensen die de drank aanbrachten én de afwasploeg.
Een viertal mensen gingen bovendien nog met een kunstwerk naar huis, met dank aan onze plaatselijke kunstenaars.

En op zondag 2 oktober waren ze er ook weer: de wegwijzers die hadden gezorgd voor de viering in de kerk, met toch ook een aantal kinderen die erop waren afgekomen.
En meer dan 120 hongerigen in de zaal voor weer eens een culinair vier-gangenmenu. Opnieuw was er een tombola en weer hadden de kunstenaars van AKALO daarvoor hun werken geschonken.
Er waren ook nog een paar verrassingsprijzen te winnen, telkens om 50 minuten na het uur. En winnen kon dankzij het getal 50. Het gouden jubileum van SAF bleef maar aan bod komen.
Tegen alle voorspellingen in bleek het toen een mooie en zonnige namiddag te worden, zodat er uiteindelijk veel meer volk buiten te vinden was dan binnen. Pleplo en Huis van het Kind zorgden voor de animatie en de tearoom draaide weer op volle toeren.
Met weer pannenkoeken en frieten en trappisten en vanaf 17 u. zelfs vers gemaakte croques. Ook de wereldwinkel bleef langer open dat weekend en ze hadden er geen spijt van.

De harde kern – de medewerkers aan de diverse activiteiten of het grote geheel – bleven nog lang nakaarten, bijna tot in de vroege uurtjes. Om het met een cliché te zeggen: vermoeid, maar tevreden.

Het lijkt allemaal simpel en vanzelfsprekend, maar dat is het natuurlijk niet.
Meer dan honderdvijftig vrijwilligers hebben hun beste beentje voorgezet, sommigen zelfs tot ze hun benen nog nauwelijks voelden…
Fred

Anderen bekeken ook

De Verrekijker

© Parochie Sint-Anna-ten-Drieën | Antwerpen Linkeroever | 03 219 32 29 | Google Maps | mail | webmaster | disclaimer