Parochie Sint-Anna-en-Joachim

Antwerpen-Linkeroever is ontstaan op het “Vlaams Hoofd” (=”aanlegplaats met steiger”). 

Zo noemde men in de middeleeuwen de natuurlijke scheiding tussen het Graafschap Vlaanderen en het Hertogdom Brabant aan de overzijde van de Schelde. In dit gehuchtje aan het Scheldeveer bestond een levendige godsvrucht tot de Heilige Anna zodat men ook sprak van “Sint-Anna ten veere”, later afgekort tot “Sint-Anneke”. 

Reeds in 1330 was de kapel van Sint-Anna een populair bedevaartsoord. De Sint-Annakapel vormt de rode draad doorheen meer dan vijf woelige eeuwen op het Vlaams Hoofd tot in 1894 een nieuwe tijdelijke parochiekerk werd ingezegend die na vijf jaar echter reeds te klein bleek te zijn! 

In 1903 vindt dan de eerste steenlegging plaats van de nieuwe Sint-Annakerk. Deze kerk werd vijftig jaar bekend als “de kerk in de put” doordat ze letterlijk in een put was komen te staan door de zandopspuitingen op Linkeroever. 

Uiteindelijk diende deze kerk afgebroken te worden en vervangen door een moderne stadskerk waarvoor de plannen vorm kregen in 1963. 

De 'Sint-Anna-en-Joachim-kerk' is een ontwerp van de architect Jos Ritzen, architect op Linkeroever en nog steeds woonachtig recht over de betrokken kerk. In het kader van de voorbereiding van het bouwproject bezocht de architect samen met de toenmalige pastoor, de E.H. Janssen, tientallen kerken in binnen- en buitenland. 
Een kerk die daarbij een grote invloed had was de moderne Brüder Klaus kirche in Basel (Zwitserland). 

De Sint-Annakerk was van in het begin opgevat als een polyvalente ruimte (zonder dat dit woord destijds mocht gebruikt worden voor een kerkgebouw) waarbij onder meer een lichtkoepel was voorzien die de gebogen wand van het hoogkoor en de kerk dienden te verlichten doch bij de keuring van de plannen door een Bisschoppelijke commissie werd deze koepel gesupprimeerd.

Het kerkgebouw werd ingewijd op 28 november 1970. 

De bevolking van Antwerpen-Linkeroever is in de vorige eeuw heel sterk gegroeid waardoor één kerk en één parochie niet voldoende bleek te zijn. 
Daarom werd in 1954 een nieuw voorlopig kerkje gebouwd: het kerkje van Onze-Lieve-Vrouw-ter-Schelde. In 1974 werd een derde kerk en parochie opgericht, deze van Sint-Lucas temidden de gekende hoogbouw van Linkeroever. 

Op Aswoensdag, 9 maart 2000, brandde de kerk van O.-L.-Vrouw-ter-Schelde volledig uit, de parochie bleef echter bestaan en vond onderdak in de Sint-Lucaskerk.

De laatste jaren kwam tussen de drie parochies op Linkeroever een steeds grotere samenwerking tot stand en daarom werd in 2003 beslist tot een fusie van de drie parochies. 

Deze operatie werd afgerond door de officiële en ministeriële beslissing van 12 oktober 2005 tot fusie van de drie parochies op Linkeroever tot één parochie Sint-Anna-en-Joachim met als hoofdkerk de Sint-Anna-en-Joachimkerk en de Lucaskerk als een annexekerk. 

In 2006 werd de parochie, kerk en kerkfabriek  hernoemd tot “Sint-Anna-ten-Drieën”. Het in de huidige Sint-Anna-ten-Drieënkerk nog steeds aanwezige beeld van Sint-Anna-ten-Drieën met peer uit lindehout dateert van 1667 en is een mooie en tastbare herinnering aan de middeleeuwse periode van de Sint-Anna-kapel ! 

De parochie van Sint-Anna-ten-Drieën is dus een piepjonge parochie met een eeuwenoude geschiedenis.